عوارض آدالیمومب

یک آنتی بادی منوکلونال Tumor necrosis factor است که به تنهایی یا همراه با متوتروکسات و یا دیگر داروهای تصحیح کننده بیماریهای رماتیسمی در درمان آرتریت روماتوئید مصرف می شود.

Adalimumab یک مونوکلونال آنتی بادی نوترکیب است که به فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-alpha) متصل شده و در نتیجه مانع از اتصال آن به رسپتور TNF-alpha می شود و پروسه های التهابی سایتوکاینی را مهار می نماید. افزایش سطح TNF در مایع سینوویال در درد پاتولوژیک و آسیب مفصلی در آرتریت اثر دارد. Adalimumab علائم و نشانه های آرتریت پسوریاتیک، روماتوئید آرتریت و اسپاندیلیت انکیلوزان را کاهش می دهد. مانع از پیشرفت آسیب ساختاری آرتریت روماتوئید و پسوریاتیک می شود. علائم و نشانه های بیماری Crohn و کولیت اولسراتیو را کم می کند؛ از افزایش ضخامت اپیدرم و اینفیلتراسیون سلولی در پسوریازیس جلوگیری می کند.

در دوزهای معمول فارماکوکینتیک خطی دارد. 3 تا 8 روز پس از تزریق زیر جلدی به حداکثر نقطه اثر خود می رسد و نیمه عمر نهایی آن حدود دو هفته است.

همانند Infliximab
در محل تزریق: قرمزی، خارش، درد و تورم به صورت شایعتر.
عوارض دیگر: سردرد، بثورات پوستی، دردکمر، افزایش فشارخون، افزایش کلسترول خون، افزایش آلکالین فسفاتاز و هماچوری.

همانند Infliximab
متوتروکسات کلیرانس آن را کاهش می دهد ولی تنظیم دوز لازم نیست.

بدتر شدن نارسایی احتقانی قلب در مصرف مهارکنندگان TNF گزارش شده است
اگر اختلال هماتولوژیک (مثل ترومبوسیتوپنی، پان سیتوپنی، لوکوپنی) رخ داد دارو را قطع کنید
مصرف همزمان با مهارکنندگان اینترلوکین 1 (Anakinra، Ustekinumab) می تواند عفونت جدی و نوتروپنی بدهد
مصرف همزمان مهارکنندگان TNF با Abatacept باعث افزایش نرخ عفونت جدی نسبت به مصرف آن به تنهایی می شود
ریسک عفونت جدی مثل توبرکولوزیس یا هپاتیت B وجود دارد؛ با وجود درمان پروفیلاکتیک TB، فعال سازی مجدد مشاهده شده است
افزایش ریسک اختلالات demyelinating مثل مالتیپل اسکلروزیس، نوریت اپتیک و سندروم گیلن باره وجود دارد
افزایش ریسک لنفوما و سایر سرطان ها در کودکان و نوجوانان گزارش شده است
پاسخ ایمنی به واکسن های ویروس زنده کاهش می یابد؛ ریسک عفونت در مصرف همزمان با واکسن ویروس زنده وجود دارد

اگر علائم و نشانه های دیسکرازی خونی یا عفونت (تب، کبودی، خونریزی، رنگ پریدگی) ایجاد شد به پزشک اطلاع داده شود.
ریسک لنفوما، لوکمی یا سایر بدخیمی ها به بیمار و خانواده وی اطلاع داده شود تا منافع این دارو نسبت به معایب آن در نظر گرفته شود. در صورت بروز علائم و نشانه های سرطان (مثل کاهش وزن بدون دلیل، خستگی، برآمدگی غدد لنفاوی گردن یا کشاله ران، کبودی یا خونریزی) به پزشک اطلاع داده شود
بیمار نباید دارو را بدون مشورت پزشک قطع کرده یا روند مصرف آن را تغییر دهد
داروها و بیماری های همزمان (مثل عفونت ها، سابقه توبرکولوزیس، سابقه عفونت HBV) به پزشک اطلاع داده شود